HVV-IC, de 41e ontmoeting
De wedstrijd om de Hans van de Weg schaal eindigt in 2-2, “een curieuze avond …”
Helaas was slechts een korte voorbereiding dit jaar mogelijk voor de captain. Voornamelijk door een drukke agenda. Martin Koek zou zeggen dat dit geen geldig excuus is en 90% van het succes afhankelijk is van deze voorbereiding. Hij heeft waarschijnlijk helemaal gelijk en dit zal mede debet zijn aan het magere resultaat. Dit alles, aangevuld met veel dubieuze afzeggingen, heeft ertoe geleid dat de IC met een relatief onervaren en niet ingespeeld team aan de start verscheen.
Uiteraard waren er oude rotten aanwezig als Peter van Essen, Huub van Boeckel, Johan Vekemans en de captain Mark Koevermans. Echter ook leden die zelden voetballen (Hendrik-Jan Davids, Joost Wijnhoud) of zelfs hun debuut maakten (Stephen Noteboom). Dit aangevuld met Marc Albert van wie het altijd afwachten is (dat was al tijdens zijn actieve tenniscarrière) hoe zijn fluwelen linkerbeen (en vooral ook zijn conditionele vorm) is. Tot slot speelden, als zijnde het al een traditie, de zonen mee van Johan (Yaniek), Peter (Dino en Roy) en Mark (Guus), samen met een drietal gastspelers. Een mooi gezelschap dus, bestaande gelukkig uit een hoog IC-gehalte.
De sfeer voorafgaand in de kleedkamer was prima, mooie verhalen uit de oude pot. Vol goede moed betraden we het veld. Vanaf het begin leek het wel of de geschiedenis zich herhaalde. Het spelbeeld deed de vele meegereisde IC-supporters denken aan de afgelopen 3 ontmoetingen. Zeer curieus. Wederom, ondanks een niet ingespeeld team, waren we veel beter. Een terechte 2-0 voorsprong bij rust. Totaal onverwacht en zeer tegen de verhouding in, viel de 1-2 en uiteindelijk de 2-2. De HVV-spelers wisten niet hoe snel ze na het laatste fluitsignaal meteen naar de kleedkamer moesten gaan. Als reden werd het weer opgegeven, wij weten echter beter: ze waren zeer benauwd voor de 3-2 van de IC. Ook de scheidsrechter hield hier terdege rekening mee en floot na de 1e helft 40 minuten te hebben gespeeld, nu na 33 minuten af. Ook wist de leidsman niets van penalty’s af en haastte zich naar de kleedkamer om de warmte en droogte op te zoeken. Dus voor het eerst een gelijkspel in de 41-jarige geschiedenis van deze wedstrijd. Dit past dan weer niet in het beeld van Hans van de Weg.
De captain heeft echter genoten van de teamsfeer, de passie, de verhalen in de kleedkamer, de warme banden tussen de IC vaders en zonen, het gemakkelijk integreren van de gastspelers (ik zie een paar potentiële leden van verdienste in aantocht), het veldspel en de persoonlijke verhalen in het clubhuis. Ook van de ondersteuning van de ereleden Louk Sanders en Evert Schneider en lid van verdienste Theo Bollerman met Lucie. Wat zijn we toch een mooie club en een avond als deze bevestigt dit allemaal maar weer. Helemaal in de spirit van Hans van de Weg en de IC. Ook veel dank aan het gastheerschap van HVV. Na het uitreiken van de schaal aan de aanvoerder van HVV (deze blijft een jaar in het bezit van HVV) hebben we genoten van een heerlijk buffet en biertje.
Uw captain is na de wedstrijd en paar dagen naar Spanje gegaan om alle emoties en teleurstellingen te verwerken en te evalueren. Als een ware Guus Hiddink had ook hij vooraf zijn lot verbonden aan het resultaat. Na 3 nederlagen en 1 gelijkspel houdt hij de eer aan zichzelf en stapt op (als speler of coach ben ik uiteraard wel beschikbaar). Aan het IC bestuur de zware taak om een opvolger te vinden, zeker ook gezien de stand na 41 ontmoetingen: 20,5-20,5. Wij wachten in spanning af.
Rest mij tot slot niets anders dan om alle IC leden die onder mijn strenge regime hebben gespeeld heel erg te bedanken voor alle inzet en passie. Het waren avonden om nooit meer te vergeten …
Mark Koevermans
