Op 27 september 2013 werd wederom de IC-golfdag verspeeld om diverse bokalen.
Het had geen betere dag kunnen zijn wat het weer betreft. Schitterend najaarszonnetje en een heerlijke temperatuur, misschien een beetje wind , maar wat ik eigenlijk miste waren de najaarskleuren van de beuken op de laatste holes. Ik meen me te herinneren dat deze wedstrijd de afgelopen jaren een paar weken later, ergens in oktober plaatsvond. Had dat er mee te maken dat we nu een aantal vaste spelers misten?
Onder de bezielende en professionele leiding van Anja (dit jaar zonder haar penningmeester Jenny Ridderhof, maar met de alles in de gaten houdende Piet Hein) werden we verwelkomd met het gebruikelijke kopje koffie met Brabantse vlaai. Daar waren we wel aan toe, want de reis naar Eindhoven had wat lang geduurd door drukte op de weg. Dit jaar was ik in een gemengde flight ingedeeld. Het leek er even voor mij op alsof de tijd had stil gestaan, want ik was ingedeeld met Tom Okker en de andere Tom, Tom Nijssen.
Organisatrice Anja Ybema-Lepoutre met runner-up Tom Okker
Voortvarend gingen we van start en ondanks de super drives van Tom Nijssen, liep onze gezamenlijke score niet helemaal naar wens. De aanvankelijke strakke afslagen richting fairway kregen een aantal keren boven in de lucht een aantrekkingskracht naar de bomen, waardoor er wat herstelwerk nodig was om de par te halen.
Kortom met mooie en minder mooie slagen van iedereen eindigden we met een redelijk resultaat in het clubhuis.
Echter we moesten natuurlijk de scores nog even vergelijken en na veel telwerk kwamen Tom Okker en ik op dezelfde score uit, maar zoals de regels van de NGF bepalen: mijn tweede 9 was beter dan die van Tom, waardoor ik uiteindelijke de beste bruto-score had.
Na een voortreffelijk diner aan grote tafels, met speech van Louk Sanders en een tweespraak van het komisch duo Peter Scholtz en Evert Schneider kwamen we toe aan de prijsuitreiking door Mark Koevermans.
Hij is degene die dat voortreffelijk kan en het volgens mij ook leuk vindt om die taak op zich te nemen.
Na wat ingewikkeld rekenwerk was de commissie eruit. De uitslag van deze dag zag ziet U onderaan.
Nadat iedereen zijn prijs in ontvangst had genomen bleef er nog één over, nl. de IC-cup. Weer had Anja (c.s.) een goed initiatief genomen, nl. om de cup een andere naam te geven aangezien er 2 jaar geleden besloten was om de wedstrijdvorm te wijzigen. Wat was het een goed idee om Anneke Tuyt (geboren van Riemsdijk) te vragen mee te denken over de naam van deze cup. Anneke’s vader (Henk van Riemsdijk) immers was degene die de IC zo’n warm hart toedroeg en veel voor onze vereniging heeft gedaan. In onderling overleg was besloten om de oude IC-cup de nieuwe naam “Henk van Riemsdijk”-cup te geven. En met een prachtige anekdote van Anneke was de naam van de cup een feit.
En nogmaals onder dankzegging dat we wederom op de prachtige Eindhovensche Golf hebben mogen spelen, sluit ik dit verslag.
Trudy Hoolboom-Groenman
Overzicht van alle prijswinnaars
“Henk van Riemsdijk Cup”
(beste bruto score) 1e prijs : Trudy Hoolboom-Groenman (80 slagen)
2e prijs : Tom Okker (ook 80 slagen, maar een mindere 2e negen)
“Betty Stöve Trofee”
(stableford) 1e prijs : Rolf Thung (hcp: 16.7) 38 stableford punten
2e prijs : Stephen Noteboom (hcp 19.0) 37 stableford punten
3e prijs : Betty Stöve (hcp: 7.0) 35 stableford punten
“Partners wisselprijs” 1e prijs : Peter van Essen (hcp: 17.4) 41 stableford punten
2e prijs : Marianne Scholtz 37 stableford punten
Gasten prijs : Welmoet Otten 31 stableford punten
De teamprijs ging met 82 stableford-
punten naar de heren: Peter van Essen
Johan Vekemans
Mark Koevermans
De neary voor de dames en heren viel op de 8e hole.
Gewonnen door Tom Nijssen (1,11 meter van de pin)
De longest drive dames werd gewonnen door Lilly Beukers (ter hoogte van de bunker rechts op de 18e hole)
De longest drive bij de heren werd gewonnen door Johan Vekemans. Doch bij een ruling in het clubhuis werd deze toegekend aan Peter van Essen.
