Op 28 maart waren we te gast bij HLTC De Metselaars, voor de meesten van ons bekend als gewoon De Mets. Het voelde een beetje als thuiskomen na al die keren dat we hier gespeeld hebben, voor competitie en zeker ook de (toen nog) Siemens Open. Op de website vind je een beknopte geschiedenis die deze club eigen te weinig eer doet. Als je echter enkele foto’s ziet (zoals deze hieronder) en welke (IC-)spelers de vereniging heeft voortgebracht (zoals Hans van Dalsum, Marijke Jansen, Trudy Groenman, Piet en Els Veentjer, Huub van Boeckel, Marcella Mesker, Richard Krajicek en Robin Haase) dan voel je je direct onderdeel van Nederlands tennis walhalla. Prachtig gewoon.
Dus na even de sfeer gesnoven te hebben bewegen wij ons naar het recent vernieuwde clubhuis waar wij opgewacht worden door Ivo Pols. Met trots vertelt hij over de opknapbeurt en dat het plafond in originele staat is teruggebracht. Zijn door de zon gebruinde gezicht verraadt meteen dat hij zelf geen kwast in de handen heeft gehad, misschien alleen maar beter zo.
We worden opgewacht door de gretige jonge mannen die er uit zagen alsof ze ons een lesje wilden geven. Na een verse koffie voor ons en een frisje voor de jeugd wordt het toch wel tijd dat er gespeeld gaat worden. Als gevolg van blessures viel bij zowel het KNLTB als IC team een speler af en dus speelden we 3 tegen 3.
Fernon Wibier was dolblij om weer te mogen ´schaken´ buiten op de gravel prestige banen van De Mets. Dat heeft Tom Moonen geweten want hij kreeg een lesje ‘nederigheid’ wat resulteerde in een uitslag van 6-0, 6-1 voor deze doorgewinterde IC-er. Daarnaast speelde Edwin Kempes, tegenwoordig Wellness manager bij Spa Sport Hotel Zuiver gelegen in het Amsterdamse bos, tegen Ruben Konings. Ook al claimde hij in de winter minder getraind te hebben was dat niet direct in zijn spel terug te zien. Ruben gaan kranige weerstand maar Edwin wist met enige overtuiging de wedstrijd met 6-3 7-5 in zijn voordeel te beslissen. Tenslotte wist Siem Fenne toch nog een overwinning namens de KNLTB te behalen door een zwaarbevochten super tie-break (als 3e set) naar zich toe te trekken.
De weersomstandigheden waren zoals ze in maart op De Mets behoren te zijn en dus waren we maar al te blij met een lange hete douche na de wedstrijden. Na een goede evaluatie met de jonge spelers nemen we afscheid en kunnen wij ons allen opmaken voor het gravel seizoen.
