Geschiedenis
De Geschiedenis van de Internationale Lawn Tennis club van Nederland
Arthur Wallis Myers (1878 – 1939) was een Engelse verslaggever, auteur en tennisfanaat en hij schreef in de beginjaren van de twintigste eeuw een groot aantal boeken over de historie van en de ontwikkelingen in de tennissport.
Na Wereld Oorlog I was hij in 1923 de auteur van een artikel, waarin hij zich afvroeg of de tennissport niet kon bijdragen aan internationale vrede. Hij werd hierbij mede gestimuleerd door Dwight Davis, donor van de Davis Cup, en Lord Balfour, Prime Minister, een enorme tennisliefhebber. Hij sprak over de oprichting van een Internationale Lawn Tennis Club met als belangrijkste doelstelling het uitdragen van vriendschap en sportiviteit. In de week voor Wimbledon zou de Club dan vriendschappelijke wedstrijden organiseren. In 1924 werd de International Lawn Tennis Club of Great Britain daadwerkelijk opgericht met Lord Balfour als eerste President.
Meer over Arthur Wallis Myers kunt u lezen op de website van de IC Council, klik vervolgens op ‘History of the IC’.
Nederland krijgt ook een Internationale Club
Op 10 oktober 1931 werd in de Haagse sociëteit De Witte (Nieuwe of Litteraire)
de Internationale Lawn Tennis Club van Nederland opgericht, met als initiatiefnemer G. Leembruggen. In principe was de club alleen toegankelijk voor leden die voor Nederland waren uitgekomen in een internationale wedstrijd. Nederlandse tennissers als Henk Timmer (kwart finale Wimbledon) en Kea Tiedemann-Bouman (winnares Roland Garros) spraken zeker een woordje mee in het internationale tennis in die tijd en vele ontmoetingen werden georganiseerd tegen tegenstanders als de IC van Groot Brittannië en teams van Oxford, Cambridge en Rijnland.
Vanaf 1931 tot heden is de Internationale Lawn Tennis Club van Nederland immer een actieve club geweest. Niet alleen het organiseren van (internationale) wedstrijden, maar ook het bijdragen aan de verbetering van het jeugdtennis in Nederland door middel van wedstrijden en mentale trainingen, zijn belangrijke doelstellingen van de Nederlandse IC.
De vele activiteiten en vele lustra, die in de afgelopen tientallen jaren zijn georganiseerd, alsmede het fungeren als klankbord voor de KNLTB, zijn mede te danken aan de bijzondere en actieve voorzitters en bestuursleden die de IC altijd heeft gehad. Namen die hierbij zeker genoemd mogen worden zijn: Arthur Diemer Kool, Tonny Reidt, Hans van de Weg en Louk Sanders
De Club Kleuren
De echtgenote van Wallis Myers, oprichter van de Engelse IC, koos de clubkleuren, grijs met een roze streep: ‘steel grey and pink’. Ieder land dat een IC oprichtte koos een andere combinatie met dunne en dikke strepen. Zie de website van de IC Council en klik op ‘IC’s of the world’.
De IC van Nederland is een bijzondere club waarin vriendschap tussen leden van verschillende tennisgeneraties en gemeenschappelijke herinneringen aan tennissuccessen hoog in het vaandel staan.
De IC van Nederland telt 122 leden, waarvan 44 vrouwen, die vanaf 1991 toetraden toen de IC van Nederland werd opengesteld voor vrouwen.
