Vrijdag 08 oktober j.l. waren we met de IC-leden weer welkom voor onze jaarlijkse golfdag op de “Eindhovensche” , die dit jaar haar tachtig-jarige jubileum viert. Een mooie opkomst van 38 leden en een mooi jubileum, dat onze IC volgend jaar in het verschiet heeft. Dit jaar werd het gecombineerd met onze clubdag, waarbij de tennissers onder ons – slechts drie – een balletje konden slaan in Valkencourt. Ook al zijn wij (ex-)tennissers, het golfen heeft toch wel de voorkeur, zo bleek.
De weerberichten waren ons gunstig gestemd. De hele week was er zo’n 20 tot 22 graden Celsius met weinig wind voorspeld, dus met dat in het achterhoofd, beloofde het een lekker golfdagje te gaan worden. Uiteraard ook daar naar gekleed kwam menig IC-lid met een vrolijk gestemd hoofd naar het zuiden gereden. Gedurende de dag liet de zon zich echter niet zien en kwam de temperatuur niet boven de 16. Al met al mocht dit de pret niet drukken en gelukkig geen druppel regen gehad. We werden ontvangen door Jenny, Anja en Piet Hein, die het als wedstrijdleiding prima geregeld hadden. Koffie en taart stonden klaar en om 12.30 uur kon er gestart worden.
Ik had het genoegen samen met Betty en Trudy als tweede flight van start te gaan op deze prachtige baan. Het begon op de eerste hole met een afslag, die helaas in de bunker terecht kwam en eenmaal op de green kostte het me ook nog eens veel moeite om te wennen aan het erg kort gemaaide gras. Het duurde nog zo’n acht holes voordat ik gewend was aan de supersnelle greens, waarmee de eerste negen wel redelijk, maar niet helemaal naar tevredenheid verliepen. Aan gezelligheid ontbrak het niet en al keuvelend gingen we met z’n drieën door de baan. Na een uur en drie kwartier hadden we de eerste negen holes erop zitten en gingen we door naar de tweede negen. Ik kreeg steeds meer vat op de greens en de ene na de andere par kon genoteerd worden. Dat resulteerde in een ronde van 81 slagen, wat mij betreft, waarmee ik behoorlijk tevreden de baan uit gelopen kwam (het kan natuurlijk altijd beter J ).
Na afloop gezellig wat gedronken en gekletst en nadat iedereen klaar was met zijn/haar 18 holes, een ieder zich gedoucht en enigszins “anders” gekleed weer in het clubhuis meldde, konden we aanschuiven aan de inmiddels gedekte tafels, ook de tennissers onder ons. Een heerlijk Indonesisch buffet stond voor ons klaar en halverwege dit diner was de prijsuitreiking, gepresenteerd door Tine (winnares van vorig jaar) na een uitvoerige en mooi verwoorde speech van onze voorzitter Mark.
Toch wel behoorlijk verrassend bleek, dat ik de beste bruto score (81) had gespeeld en daarmee de felbegeerde IC Golf-Trofee (wisseltrofee) mee naar huis mocht nemen; een hele eer! De tweede prijs was voor Betty (84) en de derde prijs voor Trudy (85), waarmee wij als flight de drie beste bruto scores neer hadden gezet, een leuke bijkomstigheid.
Nu was het in de voorgaande jaren qua prijzen anders geregeld, want de trofee kwam voorheen in handen van degene met de beste stableford-score. Die had ik met mijn beste bruto score niet gemaakt (ik had 31 punten), maar dat was Kristie met 33 punten. Ook zij kreeg een mooie trofee uitgereikt voor deze prestatie.
De longest drive bij de dames werd door Kristie geslagen, bij de heren door Mark en de neary was voor Marcella.
Ook was er een teamprijs voor het team met de beste stablefordscore (de twee beste scores per hole van een team van drie bij elkaar opgeteld). Deze ging naar het team van Marcella, Kristie en Anneke Tuyt.
Als laatste was er ook nog een prijs voor de beste speler onder de aanhang en die was voor Anneke Tuyt met 36 stablefordpunten.
Al met al kijk ik met veel plezier terug op een zeer geslaagde dag in Eindhoven en hopelijk mogen we volgend jaar weer onze opwachting maken op deze prachtige, bosrijke baan, als wij ons tachtigjarig IC-jubileum vieren, hopelijk met nog meer deelnemers!
Groet, Hester Witvoet
(foto’s Piet Hein Ybema)
