40e ontmoeting werd een avond om snel te vergeten…
Wederom weken van voorbereiding, zware training en een streng selectiebeleid. De ervaren voetbalkrachten onder de IC leden gingen gebukt onder het zwaar regime van captain Koevermans.
Wellicht leidde dit tot een groot aantal blessures en evenzoveel afmeldingen of andere excuses. Echter geen nood aan de man dit keer. Het vorig jaar met succes ingezette beleid om naast IC’ers ook zonen mee te laten spelen leidde tot een zeer sterk team. Zeker sterk genoeg om de Hans van der Weg schaal terug te halen voor de 21e keer in de IC prijzenkast.
De volgende spelers werden opgeroepen en zaten keurig op tijd in de kleedkamer van het nostalgische complex van de Koninklijke HVV in Den Haag: Peter en Dino van Essen, Michiel, Rutger en Vincent Schapers, Johan en Yanniek Vekemans, Hendrik-Jan Davids, Joost Wijnhoud, Huub van Boeckel, Raemon Sluiter, gastspeler Dennis Lacasa en Mark en Yannick Koevermans. Een bijzonder gezelschap, niet alleen door de variabele leeftijden, maar bijvoorbeeld vanwege het feit dat binnen de Rotterdamse familie Schapers zowel de Ajax liefde als de Feyenoord voorkeur hand-in-hand gaat. Op het veld was daar helemaal niets van te merken, sterker nog de saamhorigheid was kenmerkend en het was zeer mooi om te zien hoe zowel vaders als de zonen voetballende en verbaal met elkaar omgingen.
De wedstrijdbespreking was kort, gezien de aanwezige voetbalervaring en vol vertrouwen begon de IC aan de wedstrijd. Zoals ook in afgelopen jaren, was de IC meteen dominant aan de bal. Soepel wisten de in het wit gestoken tennissers elkaar te vinden. De vele meegereisde IC supporters, waaronder Marcella Mesker, Theo Bollerman, Richard Kasten en Nick Fleury, waren de grote winnaars van de enerverende schouwspel. HVV had wederom een stevige verjonging toegepast. Spelers die pas enkele maanden/jaren niet meer spelen in het 1e team stonden tegenover onze jongens. Dit was ook nodig tegen een sterke opponent als de IC. Helaas is voetbal wellicht de enige sport waar je veel beter kunt zijn en tocht achter kan staan of zelfs verliezen…Zo ook de avond van 25 september 2013. Geheel tegen de verhouding in kwam de IC met 0-1 achter door een snelle counter van HVV. Echter het aanvallende ingestelde spel van de IC werd beloond door voor rust 2 keer te scoren, dus een verdiende 2-1 voorsprong.
Weinig woorden waren nodig, geen omzettingen, gewoon op dezelfde voet doorgaan. De donderspeech van de op Barry Hughes lijkende coach van HVV had echter wel een verkwikkende uitwerking op de HVV spelers. Het leek er op dat ook de scheidsrechter (wederom) onder de indruk was van de gehele entourage en alleen nog maar in het voordeel van de thuisploeg floot. Een doorbraak van de IC die slechts op brute wijze door de laatste man van HVV kon worden gestopt, werd niet beloond met een penalty, maar slechts met een vrij trap buiten de zestien. Deze belandde na enig onfortuin op de lat, ondanks zoals in zijn beste tennisdagen door Johan Vekemans met veel gevoel in geschoten. Dit had de definitieve beslissing kunnen zijn. HVV rechtte nog twee keer de rug en met een spelopvatting waar Jose Mourinho jaloers op zou zijn (slechts spelend op de counter) werd het 3-2. Ondanks verwoedde pogingen en vele kansen van de IC werd dit de eindstand en was de scheids blij dat hij precies op tijd kon fluiten voor het eindsignaal.
Grote teleurstelling overheerste bij de IC. Mooi weer, goed veld, mooie kleding, zoveel beter en toch net niet winnen…een avond om snel te vergeten. Echter in de kleedkamer werd dit naast ons neergelegd. De wedstrijd was in goede harmonie en gezelligheid gespeeld. Het besef van het unieke van deze Hans van der Weg schaal, het spelen met (oud)collega’s en zonen op een historische locatie kreeg snel de bovenhand. Wederom een zeer special IC avond. Laten we zorgen dat de 40e editie nog vele jaren een vervolg krijgt. De stand is nu 20-20, dus volgend jaar weer een speciale ontmoeting.
Veel dank vanuit de IC voor het gastheerschap van HVV. Alles was perfect geregeld. Voorzitter Schapers reikte onder het genot van een drankje en hapje de schaal uit aan de aanvoerder van HVV.
Het bleef nog lang gezellig in Den Haag en we hopen volgend jaar weer op jullie steun en aanwezigheid!
Mark Koevermans
